Nagasaki i bomba atomowa

Niezapomniany, letni dzień 9 sierpnia 1945 roku
Stworzone przez Yuri no Kai Hokobu

Powód, dla którego stworzyłam haftowaną, obrazkową książeczkę „ Nagasaki i bomba atomowa”

9 sierpnia 1945 roku o godzinie 11:02 zostałam ofiarą bomby atomowej, kiedy modliłam się w schronie atomowym w odległości 4,2 km od miejsca wybuchu.
Miałam 7 lat i uczęszczałam do drugiej klasy państwowej szkoły podstawowej, kiedy błysk światła pojawił się na niebie i usłyszałam krzyk nauczyciela “Osłaniać się!”. Pamiętam, że wieczorem wracając do domu, zobaczyłam warstwy złowieszczej chmury na niebie.
Wiele lat minęło od tamtego wydarzenia, ale dziwnym trafem w 2009 roku moje spotkania dla ludzi, rozmawiających o ich doświadczeniach z Nagasaki stały się częstsze. Aż 11 marca 2011 roku o godzinie 14:26 wielkie trzęsienie ziemi nawiedziło wschodnią Japonię.
Sytuacja tuż po trzęsieniu ziemi i tsunami, zdarzającym się raz na tysiąc lat, była transmitowana przez telewizję na całym świecie. Budynek nr 1 elektrownia atomowej w Fukushimie została zniszczony, a ogromne ilości radioaktywnych płynów wyciekły na zewnątrz. To było jak grom z jasnego nieba, ale wszyscy uczestniczyliśmy w ważnej lekcji, by nie lekceważyć potęgi natury. To zdarzenie potwierdziło moją decyzję o stworzeniu haftowanej książeczki obrazkowej o bombie w Nagasaki, by przestrzec nas przed powielaniem tych samych błędów.
Yuri no Kai Hakobu

Fat Man: bomba atomowa zrzucona na Nagasaki

( 3,5 m długości; 1,5 średnicy; 4,5 tony)

9 sierpnia 1945 roku o godzinie 11:02, trzy dni po zrzuceniu bomby na Hiroszimę oraz w obliczu nadchodzącej porażki w II Wojnie Światowej, druga bomba została zrzucona na Nagasaki przez amerykańskiego bombowca masowego rażenia B29.

Grzyb atomowy nad Nagasaki

Bomba zrzucona nad miastem Matsuyama z 10 000 metrów, eksplodowała 500 metrów nad ziemią. Na początku uformowała gigantyczny bolid o ponad 280 metrowej średnicy i temperaturze sięgającej od 6 000 do 7 000℃. Następnie przekształcił się on w grzyba atomowego z potężnym podmuchem, falą gorąca i aktywnym promieniowaniem. Zapadła ciemność pod cieniem ogromnej chmury. W momencie eksplozji wszystko, co było łatwopalne, zapaliło się: ludzie, w tym obcokrajowcy; konie; krowy; psy; koty; ptaki; owady; kwiaty; trawy i drzewa. Natężenie gorąca sprawiło, że dachówki się stopiły, a kamienie sczerniły. W tamtym czasie w Nagasaki mieszkało 240 000 ludzi. Spośród nich, 73 884 osoby zmarły, a 74 909 doznało poważnych obrażeń. W sekundzie, to piękne, historyczne miasto przeistoczyło się w rozżarzone ruiny.

Punkt pierwszej pomocy

Ten obrazek przedstawia miasteczko Nameshi w północnej części Nagasaki. Pacjenci, wyjąc z bólu, przechodzili operacje bez znieczulenia. Ludzie poparzeni przez falę gorąca, krwawiący od odłamków szkła z okien… to miejsce było żywym piekłem, którego nikt wcześniej nie zaznał.

Modlący się ludzie

Liczba zgonów wzrastała z dnia na dzień. Ciała były kremowane każdego dnia. Byli ci, chowani przez rodzinę; ci, żegnani przez przyjaciół i ci, którzy zostali pozostawieni w samotności. Te małe dziewczynki, które o zachodzie słońca miały być skremowane, wyglądały bardzo pięknie w pełnym makijażu, ubrane w kimona.

Konstrukcja Katedry Urakami

( Ukończona w 1925 roku)

Japońscy chrześcijanie, którzy utrzymywali swoją wiarę i znosili prześladowania, wynikające z anty-chrześcijańskich edyktów przez przeszło 250 lat, budowali tę katedrę cegła po cegle przez ponad 30 lat. Dwa dzwony Anioła Pańskiego sprowadzone z Francji, zawisły w najwyższych wieżach. Powiadano, że była to najwspanialsza katedra w całej Azji.

Zniszczenie Katedry Urakami

Katedra, zlokalizowana 500 metrów od miejsca wybuchu feralnego dnia 9 sierpnia o 11:02, modlący się ludzie w środku oraz dwa, 50 tonowe dzwony rozpadły się na kawałki w wyniku podmuchu i gorąca bomby. Mówi się, że 8 500 z 12 000 żyjących w tej okolicy parafian zostało zabitych.

Jednonoga brama Torii i ogromne drzewa kamforowe ( Chram Sanno)

Jeden filar tej bramy Torii, który zmierzył się z siłą wybuchu 800 metrów od miejsca eksplozji, został zburzony, pozostawiając tylko drugi. Z powodu natężenia wiatru, ciężka górna część przesunęła się o 5 cm. Imiona osób, które wspomagały finansowo budowę bramy, zostały spalone przez falę gorąca, a jedna część stopiła się i nie można jej rozczytać. Dwa drzewa kamforowe, które stały u wejścia do chramu Sanno przez ponad 500 lat, miały przeszło 20 metrów wysokości i pnie o grubości 8 i 5 metrów. Eksplozja zdmuchnęła gałęzie i listki, a pnie rozdzieliły się i poczerniały. Obawiano się, że drzewa nie odrodzą się, ale październikowe świeże liście zaczęły kiełkować, a drzewa te stały się zachętą do dalszego życia i pracy przy odbudowywaniu miasta.

Rzeźba pokoju

Ta rzeźba symbolizuje miłość Boga i miłosierdzie Buddy. Jej skierowana w górę prawa ręka wskazuje zagrożenie bronią atomową, a rozciągnięta lewa ręka reprezentuje pokój. Oczy są zamknięte, skupione w modlitwie za ofiary bomby atomowej. Przysięgamy nie popełnić ponownie tego samego błędu i modlimy się za świat wolny od broni atomowej.

おくづけ
布（ぬの）のえほん「長（なが）崎（さき）の原（げん）爆（ばく）」ポーランド語（ご）　
作（さく）：北（ほく）部（ぶ）ゆりの会（かい）
翻（ほん）訳（やく）：Martyna Gawel
朗（ろう）読（どく）：Aneta Knoppkova
音楽（おんがく）：秋（あき）山（やま）裕和（ひろかず）　
企（き）画（かく）：にほんごの会（かい）くれよん　
制（せい）作（さく）：多（た）言（げん）語（ご）絵（え）本（ほん）の会（かい）RAINBOW

"This work is not for sale, nor for  revision, nor for any change."