Niezapomniany, letni dzień 9 sierpnia 1945 roku
Stworzone przez Yuri no Kai Hokobu
Powód, dla którego stworzyłam haftowaną, obrazkową książeczkę „ Nagasaki i bomba atomowa”
9 sierpnia 1945 roku o godzinie 11:02 zostałam ofiarą bomby atomowej, kiedy modliłam się w schronie atomowym w odległości 4,2 km od miejsca wybuchu.
Miałam 7 lat i uczęszczałam do drugiej klasy państwowej szkoły podstawowej, kiedy błysk światła pojawił się na niebie i usłyszałam krzyk nauczyciela “Osłaniać się!”. Pamiętam, że wieczorem wracając do domu, zobaczyłam warstwy złowieszczej chmury na niebie.
Wiele lat minęło od tamtego wydarzenia, ale dziwnym trafem w 2009 roku moje spotkania dla ludzi, rozmawiających o ich doświadczeniach z Nagasaki stały się częstsze. Aż 11 marca 2011 roku o godzinie 14:26 wielkie trzęsienie ziemi nawiedziło wschodnią Japonię.
Sytuacja tuż po trzęsieniu ziemi i tsunami, zdarzającym się raz na tysiąc lat, była transmitowana przez telewizję na całym świecie. Budynek nr 1 elektrownia atomowej w Fukushimie została zniszczony, a ogromne ilości radioaktywnych płynów wyciekły na zewnątrz. To było jak grom z jasnego nieba, ale wszyscy uczestniczyliśmy w ważnej lekcji, by nie lekceważyć potęgi natury. To zdarzenie potwierdziło moją decyzję o stworzeniu haftowanej książeczki obrazkowej o bombie w Nagasaki, by przestrzec nas przed powielaniem tych samych błędów.
Yuri no Kai Hakobu
Fat Man: bomba atomowa zrzucona na Nagasaki
( 3,5 m długości; 1,5 średnicy; 4,5 tony)
9 sierpnia 1945 roku o godzinie 11:02, trzy dni po zrzuceniu bomby na Hiroszimę oraz w obliczu nadchodzącej porażki w II Wojnie Światowej, druga bomba została zrzucona na Nagasaki przez amerykańskiego bombowca masowego rażenia B29.
Grzyb atomowy nad Nagasaki
Bomba zrzucona nad miastem Matsuyama z 10 000 metrów, eksplodowała 500 metrów nad ziemią. Na początku uformowała gigantyczny bolid o ponad 280 metrowej średnicy i temperaturze sięgającej od 6 000 do 7 000℃. Następnie przekształcił się on w grzyba atomowego z potężnym podmuchem, falą gorąca i aktywnym promieniowaniem. Zapadła ciemność pod cieniem ogromnej chmury. W momencie eksplozji wszystko, co było łatwopalne, zapaliło się: ludzie, w tym obcokrajowcy; konie; krowy; psy; koty; ptaki; owady; kwiaty; trawy i drzewa. Natężenie gorąca sprawiło, że dachówki się stopiły, a kamienie sczerniły. W tamtym czasie w Nagasaki mieszkało 240 000 ludzi. Spośród nich, 73 884 osoby zmarły, a 74 909 doznało poważnych obrażeń. W sekundzie, to piękne, historyczne miasto przeistoczyło się w rozżarzone ruiny.
Punkt pierwszej pomocy
Ten obrazek przedstawia miasteczko Nameshi w północnej części Nagasaki. Pacjenci, wyjąc z bólu, przechodzili operacje bez znieczulenia. Ludzie poparzeni przez falę gorąca, krwawiący od odłamków szkła z okien… to miejsce było żywym piekłem, którego nikt wcześniej nie zaznał.
Modlący się ludzie
Liczba zgonów wzrastała z dnia na dzień. Ciała były kremowane każdego dnia. Byli ci, chowani przez rodzinę; ci, żegnani przez przyjaciół i ci, którzy zostali pozostawieni w samotności. Te małe dziewczynki, które o zachodzie słońca miały być skremowane, wyglądały bardzo pięknie w pełnym makijażu, ubrane w kimona.
Konstrukcja Katedry Urakami
( Ukończona w 1925 roku)
Japońscy chrześcijanie, którzy utrzymywali swoją wiarę i znosili prześladowania, wynikające z anty-chrześcijańskich edyktów przez przeszło 250 lat, budowali tę katedrę cegła po cegle przez ponad 30 lat. Dwa dzwony Anioła Pańskiego sprowadzone z Francji, zawisły w najwyższych wieżach. Powiadano, że była to najwspanialsza katedra w całej Azji.
Zniszczenie Katedry Urakami
Katedra, zlokalizowana 500 metrów od miejsca wybuchu feralnego dnia 9 sierpnia o 11:02, modlący się ludzie w środku oraz dwa, 50 tonowe dzwony rozpadły się na kawałki w wyniku podmuchu i gorąca bomby. Mówi się, że 8 500 z 12 000 żyjących w tej okolicy parafian zostało zabitych.
Jednonoga brama Torii i ogromne drzewa kamforowe ( Chram Sanno)
Jeden filar tej bramy Torii, który zmierzył się z siłą wybuchu 800 metrów od miejsca eksplozji, został zburzony, pozostawiając tylko drugi. Z powodu natężenia wiatru, ciężka górna część przesunęła się o 5 cm. Imiona osób, które wspomagały finansowo budowę bramy, zostały spalone przez falę gorąca, a jedna część stopiła się i nie można jej rozczytać. Dwa drzewa kamforowe, które stały u wejścia do chramu Sanno przez ponad 500 lat, miały przeszło 20 metrów wysokości i pnie o grubości 8 i 5 metrów. Eksplozja zdmuchnęła gałęzie i listki, a pnie rozdzieliły się i poczerniały. Obawiano się, że drzewa nie odrodzą się, ale październikowe świeże liście zaczęły kiełkować, a drzewa te stały się zachętą do dalszego życia i pracy przy odbudowywaniu miasta.
Rzeźba pokoju
Ta rzeźba symbolizuje miłość Boga i miłosierdzie Buddy. Jej skierowana w górę prawa ręka wskazuje zagrożenie bronią atomową, a rozciągnięta lewa ręka reprezentuje pokój. Oczy są zamknięte, skupione w modlitwie za ofiary bomby atomowej. Przysięgamy nie popełnić ponownie tego samego błędu i modlimy się za świat wolny od broni atomowej.
おくづけ
布のえほん「長崎の原爆」ポーランド語
作:北部ゆりの会
翻訳:Martyna Gawel
朗読:Aneta Knoppkova
音楽:秋山裕和
企画:にほんごの会くれよん
制作:多言語絵本の会RAINBOW
"This work is not for sale, nor for revision, nor for any change."