かさじぞう
Зохиолч: Хама Нацүко, Зураач: Ёкояма Ёохэй
文:浜 なつ子、 絵:よこやま ようへい
Эртээ урьдын цагт, тэртээ нэгэн газар өвгөн эмгэн хоёр аж төрөн амьдран суудаг байжээ.
むかし、むかしの ことです。ある ところに、おじいさんと おばあさんが すんで いました。
"Маргааш цагаан сар болох нь шүү. Даанч манайд идэх будааны амттан ч алга."
"Нээрэн тийм юм байна."
"Нэг юм хийж зараад будааны амттангаа авъя."
"За, энэ хатаасан дэрсээр малгай хийж заръя."
「あしたは おしょうがつ ですね。でも、うちには おもちも ありません」
「そうだなぁ」
「なにかを うって、おもちを かいましょう」
「よし、この ほした くさで かさを つくって うりに いこう」
Өвгөн эмгэн хоёр гарамгай гэгч нь малгай хийжээ.
Таван малгай бэлэн болов.
おじいさんと おばあさんは、せっせと かさを つくりました。かさは、いつつ できあがりました。
Өвгөн малгайгаа барьсаар зах дээр иржээ.
"Малгай байна шүү, малгайгаа аваарай", гэсэн боловч нэг ч малгай зарагдсангүй.
おじいさんは、かさを もって まちに やって きました。
「かさは いかがですか。かさは いりませんか」
でも、かさは ぜんぜん うれません でした。
"Өө, баларсан юм. Цас ороод эхэлчих юм. За одоо яая гэхэв, харья даа."
гэсээр өвгөн гэрийн зүг явав. Цас ч лавсан орж эхэллээ.
「やれやれ、ゆきが ふって きて しまった。しかたが ない、うちに かえろう」
おじいさんは、うちに むかって あるきだしました。ゆきは だんだん はげしく ふって きました。
"Хөөе, тэнд хэн нэгэн байна уу даа."
Ойртоод хартал чулуун бурхан байв. Зам дээр зургаан чулуун бурхад дарааллан байж байхыг олж харав.
「あれ、あそこに だれか いるぞ」
ちかづいて みると、おじぞうさん でした。おじぞうさんが ろくにん みちに たって いたのです。
"Эд нар цасанд дарагдаад даарч байгаа байх даа. Нээрэн малгайгаа өмсөгчихье."
Өвгөн зарагдаагүй малгайгаа чулуун бурхадад өмсгөв.
「おじぞうさん こんなに ゆきを かぶって、さむいでしょう。そうだ、この かさを かぶって ください」
おじいさんは、うれなかった かさを、おじぞうさんに かぶせて あげました。
"Яадаг билээ. Зургаан чулуун бурхан, таван малгай байгаад нэг дутаад байдаг ... Ерөөсөө миний малгайг өмсчих."
「かさは いつつ。おじぞうさんは ろくにん、ひとつ たりないなぁ。よし、わたしの かさを つかって ください」
Өвгөн гэртээ харив.
"Эмгээн, замд чулуун бурхад даарсан янзтай харагдаад байхаар нь малгайгаа бүгдийг нь өгчихлөө."
おじいさんは、うちに もどりました。
「おばあさんや、おじぞうさんが さむそうだったから、わたしは かさを ぜんぶ おじぞうさんに あげて しまった」
"Сайн зүйл хийжээ. Тэд ч баярлаж байгаа даа."
「それは よい ことを しましたね。おじぞうさんも、きっと よろこんで いますよ」
Тэр орой, өвгөн эмгэн хоёрыг унтаж байтал, холоос дуун чимээ гарлаа.
Зургаан чулуун бурхад:
その よるの ことです。
おじいさんと おばあさんが ねて いると、とおくから うたが きこえて きました。
"Малгай өгсөн өвөө байна уу? Гэр нь хаа байна?"
гэж дуулсаар, өвгөн эмгэн хоёрын гэрийн урд ирээд дуун чимээ зогсчээ.
「ろくにんの じぞうに すげがさ くれた じいさま おるか、いえは どこかの」
うたごえは、おじいさんと おばあさんの うちの まえで ピタッと とまりました。
Тэгтэл нэг том зүйл хөдөлгөж байгаа мэт чимээ гарчээ.
そして、がさがさ どーん と いう おおきな おとが しました。
"Эмгээн, яадаг билээ. Манай гэрийн өмнө зөндөө их будаа загас үлдээсэн байна."
Зургаан чулуун бурхад үлдээсэн байжээ.
「おばあさん、たいへんだ。うちの まえに おこめや おさかなが たくさん おいて ある」
「あらまあ、いったい どう した ことでしょう」
ろくにんの おじぞうさんが、はこんで きて くれたのです。
Өвгөн эмгэн хоёр талархсан сэтгэлээ илэрхийлж залбирчээ.
Ийнхүү өвгөн эмгэн хоёр урьдын адилаар эвтэй найртай сайхан амьдарч гэнэ.
おじいさんと おばあさんは、おじぞうさんに てを あわせて、おれいを いいました。
おじいさんと おばあさんは、それからも ずっと なかよく くらしました。
おくづけ
「かさじぞう」モンゴル語(と にほん語)
文:浜 なつ子
絵:よこやま ようへい
翻訳:バタサイハン・イェスーレン
朗読:エンフタイバン・エンフゲーレル
音楽:秋山裕和
企画:にほんごの会くれよん
制作:多言語絵本の会RAINBOW
協力:JICAウランバートル市における障害者の社会参加促進プロジェクト
「かさじぞう」にほん語 朗読:朗読グループ・アイ
"This work is not for sale, nor for revision, nor for any change."