คำขอร้อง ของเจ้าหมีขาว ฟุโรโตะ
จัดพิมพ์ : เขตเมงุโระ
แปล : ศรีไล โชกาเซะ
เสียง : มารินา โคบายาชิ
วันหนึ่ง หนูคันตะฝัน
"ช่วยด้วย "
เจ้าหมีขาว ฟุโรโตะ ร้องตะโกนอยู่
"หนูฟุโรโตะ เกิดอะไรขึ้น " หนูคันตะถาม
"กำลังนั่งดูวิวทิวทัศน์เพลินๆ อยู่ๆ น้ำแข็งรอบๆ ก็หายไปหมดเลย"
"เอ๊ะ ! ทำไม น้ำแข็งรอบๆ หายไปไหนนะ" หนูคันตะ ก็แปลกใจ
พี่สาวของหนูคันตะ ชื่อหนูเคียวโกะ ผ่านมาพอดี พร้อมกับบอกว่า
"ฉันรู้ดีเชียวหล่ะ"
"คืองี้นะ.... " คาร์บอนไดออกไซด์ "เป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตา แต่ก็ เป็นตัวสะสมความร้อนเอาไว้ "
"ถ้ามี คาร์บอนไดออกไซด์ มารวมกันมากๆ ก็จะทำให้โลกร้อนมาก "
หนูเคียวโกะ อธิบายต่อ
"คาร์บอนไดออกไซด์ มีเยอะ ขนาดประมาณเท่าก้อนน้ำแข็งใหญ่ ก็ยังละลายได้เลย"
"ทำไม คาร์บอนไดออกไซด์ มีเยอะขนาดนั้นหล่ะ " หนูคันตะ ถามขึ้น
" มีเยอะ ถ้าใช้ไฟฟ้า หรือแก๊สมากๆ คาร์บอนไดออกไซด์ ก็เพิ่มมากขึ้น
ไฟฟ้า ที่ทุกคนใช้ ต้องนำของ มาเผาก่อน แล้วถึงผลิตเป็นไฟฟ้า
แต่ตอนที่ผลิตนั่นแหละ ก็จะเกิด คาร์บอนไดออกไซด์ ออกมาไง "
หนูเคียวโกะ เป็นผู้รอบรู้ในทุกเรื่อง
"ถ้าใช้ไฟฟ้าไม่ได้นะ เพื่อให้แสงสว่าง ก็ต้องใช้เทียน
ไอศครีมของโปรด ก็ทานไม่ได้นะ เกมส์ ก็เล่นไม่ได้ด้วย "
หนูเคียวโกะ อธิบาย เมื่อได้ฟังแล้ว หนูคันตะ ก็เสียใจและเริ่มร้องไห้
หนูคันตะ ยังไม่หยุดร้องไห้ เจ้าหมีขาว ฟุโรโตะ ก็เลยบอกว่า
"หนูคันตะ พวกเรามาลดการใช้ไฟฟ้ากัน คนละนิด คนละหน่อย ก็จะทำให้ คาร์บอนไดออกไซด์ ลดลงได้นะ "
"จริงเหรอ..... ถ้างั้นพวกเราทุกคน มาช่วยกันคิด วิธีลด คาร์บอนไดออกไซด์ กันดีกว่านะ "
"พูดถึง.... ที่โรงเรียนอนุบาล ครูก็บอกไว้ว่า ห้องที่ไม่ใช้ ให้ปิดไฟด้วย " หนูคันตะบอก
"หนูคันตะ เวลาที่เล่นเกมส์ หรือดูทีวีนะ ลดเวลาลงบ้าง เป็นยังไง หรือว่า ใช้เสร็จแล้ว ก็ปิด"
เจ้าหมีขาว ฟุโรโตะ บอกกำชับ อย่างหนักแน่น
"ใช่แล้ว ตู้เย็น ก็เปิดทิ้งไว้ ไม่ได้นะ ความเย็นจะหนีหายไปหมด"
หนูเคียวโกะ อธิบายเสริม
"แอร์ ก็ปรับตาม อุณหภูมิ ที่ถูกกำหนดไว้ และก็เวลาเผาขยะนะ ก็จะเกิด คาร์บอนไดออกไซด์ ออกมาด้วย เพราะฉะนั้น ขยะ ก็อยากให้ลดลงด้วยนะ"
เจ้าหมีขาว ฟุโรโตะ ก็ตอบกลับแบบไม่ยอมแพ้เลยทีเดียว
"ขยะ ที่ถังขยะ ขวดแก้ว ขวดพลาสติก ก็สามารถเปลี่ยนรูป นำกลับมาใช้ได้อีก ไม่ใช่ขยะนะ"
หนูเคียวโกะ อธิบายให้ฟังต่อ
"อะไรกันนี่ ! ที่พูดว่า" คาร์บอนไดออกไซด์ "พวกเรา ก็ช่วยให้ลดลง ได้ด้วยเหรอเนี่ย"
หนูคันตะ พลางยิ้มออก ทันใดนั้น
"คันตะ— ตื่นได้แล้ว ถึงเวลาไปโรงเรียนอนุบาลแล้วจ้า"
เสียงของแม่ ปลุกให้ตื่นนอน
"สวัสดีตอนเช้า" หนูคันตะ ตื่นมาด้วยความสดชื่น
"พ่อ แอร์เย็นเกินไปนะครับ ปรับไปที่อุณหภูมิ ที่ถูกตั้งไว้ซิครับ"
"แม่ ห้องครัว เปิดไฟทิ้งไว้อยู่นะครับ "
"คุณพี่ ทีวี ปิดนะครับ " บอกอย่างเชี่ยวชาญ
และแล้ว ทุกคนก็
"คันตะ ตู้เย็น เปิดทิ้งไว้ ไม่ได้นะ"
หนูคันตะ โดนว่าสวนกลับ
เห็นท่าทีลุกลี้ลุกลน ของหนูคันตะ ทุกคนหัวเราะกันยกใหญ่
หนูคันตะ ก็เลย หัวเราะตามไปด้วย
"เอาละ เอาละ แบบนี้ ผมก็ หมดห่วงไปได้ชั่วระยะหนึ่งแล้ว "
ว่าแล้ว เจ้าหมีขาว ฟุโรโตะ ก็กลับจากไป เพื่อออกตามหา ภูเขาน้ำแข็งแห่งใหม่
มีอีกหลายๆเรื่อง นะคร้าบ
- อ่างอาบน้ำ ใช้แช่ต่อๆกันนะครับ
- ไปจ่ายตลาด หิ้วถุงใส่ของไปด้วย
- ไม่ซื้อของ ที่ไม่จำเป็น
( ซื้อของที่ไม่ใช้ ก็จะกลายเป็นขยะ )
- ออกไปข้างนอก ร่วมกันใช้ รถไฟ รถบัสประจำทาง
しろくまフロートくんのおねがい
平成24年11月30日 発行
発行:目黒区
編集: 環境清掃部 環境保全課
東京都目黒区上目黒二丁目19番15号
電話:03(3715)1111
この絵本は 目黒区の温暖化対策事業に役立てるために寄付された
学校法人日出学園の文化祭(すずかけ祭) での収益金により作成しました。
デイジー版企画制作
多言語絵本の会RAINBOW
電話:090-9973-8260
nihongo_crayons@yahoo.co.jp
制作協力
日本障害者リハビリテーション協会
ICT サポート福岡